بــــــآیـــــد بـــــا درد تنــــهایــــی بمیـــــرم
نـــــــــذاشتــــــی من کنـــــارت جون بگیــــــرم
تـــــوهم دلواپــــــس چشــــمام نبــــــودی
تــــو اشکـــــا رو نــــــدیدی و شکســـــتم
حضـــــورت مرگ تنــــــــهایی من بــــــــود
تــــــو میـــــدونــــی که از دستـــــتـــــو خســـــــته ام
چـــــرا چشمـــــای تــــــو میــــــده فریبــــــم
نمــــــیدونــــــه ک مــــــن ایـــــــنجا غریبـــــــم
منـــــو تــــــا اوج تنــــــهایــــــی رســــــونــــــدی
تـــــو رفتـــــی و نمــــــــونـــــدی و شکــــــونـــــدی
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: