بس درسر زلف بتان جا کردی ای دل..............مارا میان خلق رسوا کردی ای دل

غافل مرا از فکر فردا کردی ای دل....................تا از کجا ما را تو پیدا کردی ای دل

روزم سیه حالم تبه کردی تو کردی.............ای دل بسوزی هر گنه کردی تو کردی

ای دل بلا ای دل بلا ای دل بلایی.....................ای دل سزاواری که دائم مبتلایی

از ما نی آخر خصم جان ما چرایی...................دیوانه جان آخر چه ای کار کجایی

مجنون شوی دیوانه ام کردی تو کردی..........از خویشتن بیگانه ام کردی تو کردی

تا چند می سوزی دلا خود را و مارا............ما هیچ رحمی کن به خود آخر خدا را

هر کس که باشد همچو تو ایدل دل او................آسان نگردد تا ابد یک مشکل او

یا کمتر اندر دام خوبان مبتلا شو......................یا ناله کم کن مرد میدان بلا شو

با بی وفایان ای دلا کم آشنا شو.............یا آشنا خواهی شوی شو بی وفا شو

دیگر وفا ای دل خریداری ندارد..........................کم گو از این کالا که بازاری ندارد

ای آبرو ریز ای دل دیوانه ی من.......................ای از قرار صبر و دین بیگانه ی من

 ای از تو هر خون جای می پیمانه ی من........ای از تو ورد هر زبان افسانه ی من

تا چند هر شب تا سحر بیدار باشم...........با مرغ شب دمساز و با غم یار باشم

آزاد بودم من گرفتارم تو کردی..........................مفتون مه رویان عیارم تو کردی

من اهل بودم رند می خوارم تو کردی.......با می فروشان این چنین یارم تو کردی

آخر دلا تا کی غم بیهوده خوردن.............ما را از این می خانه آن می خانه بردن

تا کی به زلف دلبران پا بندی ای دل................تا کی بامید وفا خرسندی ای دل

تا چند ای دل راستی تا چند ای دل........وقت است کز بگذشته گیری پند ای دل

بس در سر زلف بتان جا کردی ای دل............مارا میان خلق رسوا کردی ای دل

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: