می دونست دلم اسیره ولی رفت                                                                                                              

                                                                                                                                             می دونست گریه ام می گیره ولی رفت
می دونست تنهایی سخته ، می دونست                                                                                                          

                                                                                                                   می تونست باهام بمونه ، نتونست
  می دونست دلم شکسته ولی رفت                                                                                                                      

                                                                                                                       غم اون تو دل نشسته ولی رفت.

غم که می‌آید در و دیوار ، شاعر می‌شود

در تو زندانی‌ترین رفتار شاعر می‌شود

می‌نشینی چند تمرین ریاضی حل کنی

خط‌کش و نقاله و پرگار ، شاعر می‌شود

تا چه حد این حرف‌ها را می‌توانی حس کنی ؟

حس کنی دارد دلم بسیار شاعر می‌شود

تا زمانی با توام انگار شاعر نیستم

از تو تا دورم دلم انگار شاعر می‌شود

باز می‌پرسی: چه‌طور این‌گونه شاعر شد دلت ؟

تو دلت را جای من بگذار شاعر می‌شود !

گرچه می‌دانم نمی‌دانی چه دارم می‌کشم

از تو می‌گوید دلم هر بار شاعر می‌شود

عاقبت باید گفت
با لبی شاد و دلی غرقه به خون

كه خداحافظ تو . . .
گر چه تلخ است ولی باید این جام محبت بشكست
گرچه تلخ است ولی باید این رشته الفت بگسست
باید از كوی تو رفت
دانم از داغ دلم بی خبری
و ندانی كه كدام جام شكست
كه كدام رشته گسست
گرچه تلخ است پس از رفتن تو خو نمودن به غم و تنهایی
عاقبت باید رفت
عاقبت باید گفت
با لبی شاد و دلی غرقه به خون
كه خداحافظ تو

انگاری من زیادیم......

دیگه واسه تو عادیم.....

دیگه منو دوست نداری...

بگو واسه تو من چی ام؟؟...

چرا فرق نداره بود و نبود من برات؟

دیگه تمومه عشقمون، حرفی نمونده تو چشات

می خوام برم از پیش تو، ازم نمی خوای بمونم

دوستم نداری به خدا، دوستم نداری میدونم

چرا برات فرق نداره؟ بهم نمیگی که نرو!

اونی که تنهات میذاره هنوز دوست داره تورو

انگاری از گذشتمون، از اون دل شکستمون،

چیزی یادت نمونده و، دلت می خواد بگی برو

دیگه بازی بسه، میرم بدون یه عاشقم

دیگه تو راحتی گلم، تمومه من دارم میرم

می خوام برم از پیش تو، ازم نمی خوای بمونم

دوستم نداری به خدا، دوستم نداری میدونم

چرا برات فرق نداره؟ بهم نمیگی که نرو!

اونی که تنهات میذاره هنوز دوست داره تورو

روزهای خوب باهم بودنمان گذشت
دلم تنگ است برای آن لحظه های شیرین با هم بودنمان !
دلم برای گرفتن آن دستان مهربانت ، بوسه بر روی گونه زیبایت تنگ شده است…
کاش دوباره آن روزهای شیرین عاشقی مان تکرار می شد

آه نمیدونم چرا قلبم سنگین شده . اونقدر که فکر میکنم زمین نمیتونه وزنشو تحمل کنه

رازی بین تو و قلب منه که منو اسیرت کرده رازی که خیلی دوست دارم بدونم چیه

 زندگیم همش شده خیال با تو بودن و تو را داشتن . کی میشه این خیالو تو واقعیت ببینم؟

 و کی میاد اون روزی کهاحساس تنهایی از وجود خسته من بار سفر ببنده.نمیدونی تنهایی چقدر سخته

 دستام گرمای دستای تو رو کم داره و قلبم عشق و محبت تو رو

  منتظرم تا بیای وبا حضورت این کمبود ها رو جبران کنی . آره منتظرت میمونم

  من تو این دنیای بزرگ میون همه آرزوها  فقط یه آرزو دارم...... آرزویم تویی  

من غروب عشق خود را در نگاهت دیده ام.... من بنای ارزو ها را زهم پاشیده ام....

 آنچه باید من بفهمم این زمان فهمیده ام.... در دل خود من به عشق پوچ تو خندیده ام

اگر بدانم که خواب تو را بیشتر خواهم دید برای همیشه دیدن تو هرگز بیدار نمی شوم

اگر بدانم که مردگان تو را بیشتر خواهند دید برای همیشه دیدن تو قید زنده بودن راخواهم زد

عشق بها دارد ... من و تو بودیم و یک دریا عشق ، حالا من هستم یک دنیا اشک ...

آری ... عشق بها دارد !!!

می دانم روزی با تن خسته و خیس ، سوار بر قطرات درشت باران بر ناوادنهای چشمم فرود می آیی

در میان انبوه مژگانم میزبان خواهم بود و در آن لحظه چشمانم را برای همیشه می بندم

تا دیگر دوریت را حس نکنم

خوشبختی    همین    در کنا  ر هم   بو د  ن   ‌ هاست   همین   د  و ست د اشتن‌  ها  ست
در  آغوش   گر  فتن  ‌ها  ست   خو  شبختی    همین    لحظه ‌  های   ماست،
همین  ثا  نیه‌  ها  یی‌   ست    که  در   شتا ب    ز ند گی   گمشا  ن   کر ده ‌ایم!!
ثا   نیه  ها   را    د ر یا  بیم ...

به چشمی  ا عتماد  کن  که   به   جا  ی   صو ر ت  به  سیر ت  تو  می  نگر د
 به  د لی   د  ل   بسپار  که  جا  ی خا لی بر ا یت   د ا شته  با  شد
و دستی    را   بپذ  یر   که   با ز  شد ن  را  بهتر  از    مشت   شدن   بلد  است.

این  سكوت   و این  هوا و  این  اتاق  ..   شب  به شب   به   خاطر  م   میاردت
تو ی  ا  ین  خونه  هنوز م  یه  نفر       .. نمی  خو ا د باو ر  کنه  ند ا ر د ت

نمی  خوا  د  با و ر  کنه تو   ا ین   ا تا  ق    ..        دیگه    ما   با   هم   نفس  نمی کشیم
زیر   لب   یه  عمر  میگه   با   خود ش     ..    ما   که   ا ز  همدیگه   دست نمی کشیم

به   هو ا  ی    ر و ز بر گشتن   تو   ..    سر   هر  را هی   نشونه   می کشه
با   تمام   جاد ه  های   ر  و  زمین        ..       رد   پا  تو  سمت     خونه   می کشه

من   دار  م   هر   رو ز مو   بد  ون   تو        ..        با   تب    یه  خا  طر  ه   سر  می کنم
با خودم به جای تو حرف میزنم          ..       خود  مو   جای   تو با  ور  می کنم

تو  ی   این    خونه   به غیر   از   تو   کسی           ..      دل   شو    با   من    یکی    نمی   کنه
من   یه   د  یو  و  نم   که   جز   خیا  ل   تو    ..    کسی   با   من       زندگي     نمی کنه

تو   سکوت   بی   هوای  این    ا  تا  ق ..   شب    به   شب   به   خاطر م   میا ر مت
خو  د  مم   با  و ر  نمی کنم  و لی        . .     د   یگه    باو   ر م   شد   ه  ند   ا ر   مت

در   هنگام خريد   لباس  های    پاییزی    دقت    کنید
لباس ها  یی   با جیب ها   ی بزرگ…. برای د و دست… شا ید این   پاییز   عاشق   شدید…

عاشقانه   ها  یم   برا ی تو   اینجا   د نیا  ست ..
هیچ  چیز   جا ی ِ   خو د ش   نیست !

ز ندگی .. آ د م  ها .. قلب ها ..
یا   یکی   بی   دل   است   ! …..   یا د و د ل !
یکی  هم   اینجا…
بی   تو …… دل   تو  ی ِ   دلش   نیست

هی هی هی
تو  که  د  ا ر  ی میر  ی   تنها م    می ذاری
نگو ا  ز  د ر  د  دلم   خبر     ندا ری
تو که   یه  ر  وز  گفتی    برات     می میرم
حا لا    امروز    می  بینم     دوسم    نداری

هی هی هی
منو   باش   به  عشقت   گفتم   آسمونی
می   گفتم   معنی  ا  حسا  سو  می دونی
ترانه       پشت   ترانه گریه کردم
تو   دلیل  گر یه ها م بلا ی   جونی

هی هی هی
از همه دنیا برام یه حسی مونده
حسی که قلب منو زده سوزونده
بیا بردار و ببر خاطره هاتو
روی قلب من نذار تو جای پاتو

هی هی هی
تو که دار ی  میر ی   تنها م  می  ذ ار ی
نگو  از  در د  د لم  خبر  ندا ری
تو ا  ز م   ساد ه گذ  شتی   خیلی   آسون
منو   تنها   جا    گذاشتی    زیر   بارون 

دوستت دارم‌ها را نگه می‌داری برای روز مبادا،دلم تنگ شده‌ها را، عاشقتم‌ها را 

این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمی‌کنی!باید آدمش پیدا شود!

نفس عمیق کشیدم و دسته گل رو با لطیف ترین حالتی که می شد توی دستام نگه داشتم هنوز یه ربع به اومدنش مونده بود نمی دونستم چرا اینقدر هیجان زده ام به همه لبخند می زدم آدمای دور و بر در حالی که لبخندمو با یه لبخند دیگه جواب می دادن درگوش هم پچ پچ می کردنو و دوباره می خندیدن اصلا برام مهم نبود من همتونو دوست دارم
همه چیز به نظرم قشنگ و دوست داشتنی بود دسته گل رو به طرف صورتم آوردم و دوباره نفس عمیق کشیدم چه احساس خوبیه احساس دوست داشتن به این فکر کردم که وقتی اون از راه برسه چقدر همه آدما به من و اون حسودی می کنن و این حس وسعت لبخندمو بیشتر کرد  تصمیم خودمو گرفته بودم , امروز بهش می گم , یعنی باید بهش بگم ساعتمو نگاه کردم : هنوز ده دقیقه مونده بود بیچاره من , نه, بیچاره به آدمای بدبخت می گن …

در آن روزها، حتی یک سلام به یکدیگر، دل دختر را گرم می کرد. او که ساختن ستاره های کاغذی را یاد گرفته بود هر روز روی کاغذ کوچکی یک جمله برای پسر می نوشت و کاغذ را به شکل ستاره ای زیبا تا می کرد و داخل یک بطری بزرگ می انداخت. دختر با دیدن پیکر برازنده پسر با خود می گفت پسری مثل او دختری با موهای بلند و چشمان درشت را دوست خواهد داشت.
دختر موهایی بسیار سیاه ولی کوتاه داشت و وقتی لبخند می زد، چشمانش به باریکی یک خط می شد.

شبه دلگیر دلم گرفته امشب ندیدمت کجایی؟

باور نمی کنم من انقد تو بی وفایی

چند سالیه با رویات شب رو سحر میکنم

چند روزیه که خیلی  از دست تو دلخورم

یادش بخیر اوایل روزای آشنایی میگفتی عشقم تویی

نبینی بی وفایی

---

اما دیگه این روزا  جات خالیه تو خونه

آره دلم این روزا  داره هزارتا بونه

از اون روزای مستی دارم هزار نشونه

من دیگه رفتم بی تو  دل میگیره بهونه

گل میخک من ز بوی تو مستم

هزاران امدند من دل نبستم

هزاران امدند با مال و ثروت

که من از معرفت دل به تو بستم

ای شمع اهسته بسوز که شب دراز است

ای اشک اهسته بریز که غم زیاد

انقدر غم ریختم ز جهان پیر شدم

صورتم گر چه جوان بود پیر شدم

پروانه صفت چشم به دل دوخته بودم

انکه خبر دار شد سوخته شده بودم

خاکستر جسم بر شمع فرو ریخت

این بود وفایی که من اموخته بودم

گاه دلتنگ مي شوم    دلتنگتر از همه دلتنگي ها
گوشه اي مي نشينم  و حسرت ها را مي شمارم
و باختن ها را،   و صداي شکستن ها را...

نمي دانم من کدام اميد را نااميد کرده ام     و کدام خواهش را نشنيدم
و به کدام دلتنگي خنديدم   که اين چنين دلتنگم.
دلتنگم، دلتنگ...!

دلم گرفته خدايا تو دل گشايي کن

من آمدم به اميدت تو هم خدايي کن
به بوي دلکش زلفت که اين گره بگشاي

دل گرفته ما بين و دلگشايي کن
هـزار تا وعده دادي نيومدي ما رو كاشتي

اين دل مـهربونو چـشم انـتـظـار گذاشت
بـراي بـيوفـايـي هـزار بـهـونه داري
هزار و يك شكايت از اين زمونه داري

من از تو راه برگشتی ندارم تو از من نبض دنیامو گرفتی
تمام جاده ها رودوره کردم تو قبلا رد پاهامو گرفتی
من از تو راه برگشتی ندارم به سمت تو سرازیرم همیشه
تو می دونی اگه از من جداشی منم که سمت تو میرم همیشه

من از تو راه برگشتی ندارم به سمت تو سرازیرم همیشه
تو می دونی اگه از من جداشی منم که سمت تو میرم همیشه
مسیر جاده بازه روبم اما برای دل بریدن از تو دیره
کسی که رفتنو باور نداره اگه مرد سفر باشه نمیره
من از تو راه برگشتی ندارم به سمت تو سرازیرم همیشه
تو می دونی اگه از من جداشی منم که سمت تو میرم همیشه
خودم گفتم یه راه رفتنی هست خودم گفتم ولی باور نکردم
دارم می رم که تو فکرم بمونی دارم میرم دعا کن برنگردم

                                                      بارگاهي كه به شهر مشهد بپاست هم براي من مدينه هم كربلاست

خاك پاكش را غرق بوسه مي كنم چون كه جاي پاي اربابم رضاست                                                    

                                               میلاد عالم  آل محمد، هشتمین حجت سرمد،

                             نگین درخشان وطن، السلطان ابا الحسن، حضرت رضا(ع) مبارک باد           

انگار دستات سرد سردن
انگار چشمات شب تارن
آسمون سیاه
ابر پاره پاره
شر شره بارون داره می باره
حالا رفتی و من تنها ترین عاشقم رو زمین
تنها خاطراتم تو بودی فقط همین

گفتی برو تنها بمون
با غصه هات همرام بمون
دیگه نمی تونم  خسته خسته م
برس به غم هام   قدم شکستم
داره چشمام ابر بارون
رو گونه هام
شده روون
رفتی و رفتی
تنها میمونم
تا آخره عمر واست می خونم
حالا رفتی و من تنها ترین عاشقم رو زمین
تنها خاطراتم تو بودی فقط همین …

امشب ای ساقی بده دم با دم این ساز من

با خبر گردان فلک را از غم و از راز من

عشوه کم کن دست بگیر راه طریقت ای همیشه یار من

پرده افکن تا ببینم روی ماهت ای همیشه ناز من

عاشقان خاک رهت را سرمه کردند از نفیر و آه من

دل ربا کردی تو خالی از نبودت خمره و این جام من

برچسب‌ها: <-TagName->

هو  ا خوبه  ، تو   هم خو بی،   منم   بهتر   شدم انگار
یه  صبح   دیگه   عاشق   شو،   به یا  د ا ولین  دیدار
به  رو  ت و  ا میشه   چشمایی   که   با یاد  تو می   بستم
چه   ا   حسا  سی ا  ز   ا  ین بهتر،   تو   خوابم   عاشقت   هستم
تو  می  چرخی   به دو ر من کنار ت   شعله   ور می شم
تو تکر اری   نمی   شی   من   بهت   وابسته   تر می شم

تبت  هر  صبح   با من بود،  تب گل   های   داوودی
تبی  که تا  زه می فهمم تو  تنها   با  عثش   بودی
تو   خور شید  رو   قسم  دا دی ،  فقط  با   عشق ر وشن   شه
یه کار  ی با ز    مین     کرد  ی  که   ا ینجا   جا  ی  مو ند ن  شه
تو می   چرخی    به  دور  من  کنا ر ت   شعله  ور  می  شم
تو تکر اری نمی   شی    من   بهت    وا  بسته  تر   می   شم

برچسب‌ها: <-TagName->

می نویسم    که    تو   بخوانى   ، اما    حیف !
دیگر  ان    عاشقانه   هاى   مرا می    خوانند   و یاد    عشق    خودشان   می   افتند !
و   تو…   حتى    نگاه  هم نمی  کنى …!
خیلی   سخته    دلت   هوای    یه نفر   رو   بکنه
ولی   نتو  نی   بگی
خیلی   سخته   دلت   بخواد   صداش   رو   بشنوی
ولی    نتونی   زنگ   بزنی.

برچسب‌ها: <-TagName->

  تو می    رفتی   زیر   بارش   تند   باران   و   من   خود  در  حال   بار شی   دیگر  بودم
بار  ش   اشک   هایی   که   از   هوای   ابری   چشما  نم   جاری   بود
چر ا هیچ    گاه   روز  گار   نخو ا ست   با دل   بی   گنا  ه  ما ر اه  بیاید؟!
چرا هیچ گاه هیچ کس نخواست حال مارا   د رک     کند؟!
***   ***   ***   ***   ***
حالا   به   غیر ا ز  بو ی   عطر،  گل   رز   سرخ   و   هوای   بهاری
باران   هم   که می  بارد   تمام   خاطر  ا تت را   در   ذهن   کوچک
و در  گیر   من   زنده   می  شو  د تا   شروع   کند به   آب   کردن   روح   و روانم

برچسب‌ها: <-TagName->