این  سكوت   و این  هوا و  این  اتاق  ..   شب  به شب   به   خاطر  م   میاردت
تو ی  ا  ین  خونه  هنوز م  یه  نفر       .. نمی  خو ا د باو ر  کنه  ند ا ر د ت

نمی  خوا  د  با و ر  کنه تو   ا ین   ا تا  ق    ..        دیگه    ما   با   هم   نفس  نمی کشیم
زیر   لب   یه  عمر  میگه   با   خود ش     ..    ما   که   ا ز  همدیگه   دست نمی کشیم

به   هو ا  ی    ر و ز بر گشتن   تو   ..    سر   هر  را هی   نشونه   می کشه
با   تمام   جاد ه  های   ر  و  زمین        ..       رد   پا  تو  سمت     خونه   می کشه

من   دار  م   هر   رو ز مو   بد  ون   تو        ..        با   تب    یه  خا  طر  ه   سر  می کنم
با خودم به جای تو حرف میزنم          ..       خود  مو   جای   تو با  ور  می کنم

تو  ی   این    خونه   به غیر   از   تو   کسی           ..      دل   شو    با   من    یکی    نمی   کنه
من   یه   د  یو  و  نم   که   جز   خیا  ل   تو    ..    کسی   با   من       زندگي     نمی کنه

تو   سکوت   بی   هوای  این    ا  تا  ق ..   شب    به   شب   به   خاطر م   میا ر مت
خو  د  مم   با  و ر  نمی کنم  و لی        . .     د   یگه    باو   ر م   شد   ه  ند   ا ر   مت

در   هنگام خريد   لباس  های    پاییزی    دقت    کنید
لباس ها  یی   با جیب ها   ی بزرگ…. برای د و دست… شا ید این   پاییز   عاشق   شدید…

عاشقانه   ها  یم   برا ی تو   اینجا   د نیا  ست ..
هیچ  چیز   جا ی ِ   خو د ش   نیست !

ز ندگی .. آ د م  ها .. قلب ها ..
یا   یکی   بی   دل   است   ! …..   یا د و د ل !
یکی  هم   اینجا…
بی   تو …… دل   تو  ی ِ   دلش   نیست

هی هی هی
تو  که  د  ا ر  ی میر  ی   تنها م    می ذاری
نگو ا  ز  د ر  د  دلم   خبر     ندا ری
تو که   یه  ر  وز  گفتی    برات     می میرم
حا لا    امروز    می  بینم     دوسم    نداری

هی هی هی
منو   باش   به  عشقت   گفتم   آسمونی
می   گفتم   معنی  ا  حسا  سو  می دونی
ترانه       پشت   ترانه گریه کردم
تو   دلیل  گر یه ها م بلا ی   جونی

هی هی هی
از همه دنیا برام یه حسی مونده
حسی که قلب منو زده سوزونده
بیا بردار و ببر خاطره هاتو
روی قلب من نذار تو جای پاتو

هی هی هی
تو که دار ی  میر ی   تنها م  می  ذ ار ی
نگو  از  در د  د لم  خبر  ندا ری
تو ا  ز م   ساد ه گذ  شتی   خیلی   آسون
منو   تنها   جا    گذاشتی    زیر   بارون 

دوستت دارم‌ها را نگه می‌داری برای روز مبادا،دلم تنگ شده‌ها را، عاشقتم‌ها را 

این‌ جمله‌ها را که ارزشمندند الکی خرج کسی نمی‌کنی!باید آدمش پیدا شود!

نفس عمیق کشیدم و دسته گل رو با لطیف ترین حالتی که می شد توی دستام نگه داشتم هنوز یه ربع به اومدنش مونده بود نمی دونستم چرا اینقدر هیجان زده ام به همه لبخند می زدم آدمای دور و بر در حالی که لبخندمو با یه لبخند دیگه جواب می دادن درگوش هم پچ پچ می کردنو و دوباره می خندیدن اصلا برام مهم نبود من همتونو دوست دارم
همه چیز به نظرم قشنگ و دوست داشتنی بود دسته گل رو به طرف صورتم آوردم و دوباره نفس عمیق کشیدم چه احساس خوبیه احساس دوست داشتن به این فکر کردم که وقتی اون از راه برسه چقدر همه آدما به من و اون حسودی می کنن و این حس وسعت لبخندمو بیشتر کرد  تصمیم خودمو گرفته بودم , امروز بهش می گم , یعنی باید بهش بگم ساعتمو نگاه کردم : هنوز ده دقیقه مونده بود بیچاره من , نه, بیچاره به آدمای بدبخت می گن …

در آن روزها، حتی یک سلام به یکدیگر، دل دختر را گرم می کرد. او که ساختن ستاره های کاغذی را یاد گرفته بود هر روز روی کاغذ کوچکی یک جمله برای پسر می نوشت و کاغذ را به شکل ستاره ای زیبا تا می کرد و داخل یک بطری بزرگ می انداخت. دختر با دیدن پیکر برازنده پسر با خود می گفت پسری مثل او دختری با موهای بلند و چشمان درشت را دوست خواهد داشت.
دختر موهایی بسیار سیاه ولی کوتاه داشت و وقتی لبخند می زد، چشمانش به باریکی یک خط می شد.

شبه دلگیر دلم گرفته امشب ندیدمت کجایی؟

باور نمی کنم من انقد تو بی وفایی

چند سالیه با رویات شب رو سحر میکنم

چند روزیه که خیلی  از دست تو دلخورم

یادش بخیر اوایل روزای آشنایی میگفتی عشقم تویی

نبینی بی وفایی

---

اما دیگه این روزا  جات خالیه تو خونه

آره دلم این روزا  داره هزارتا بونه

از اون روزای مستی دارم هزار نشونه

من دیگه رفتم بی تو  دل میگیره بهونه

گل میخک من ز بوی تو مستم

هزاران امدند من دل نبستم

هزاران امدند با مال و ثروت

که من از معرفت دل به تو بستم

ای شمع اهسته بسوز که شب دراز است

ای اشک اهسته بریز که غم زیاد

انقدر غم ریختم ز جهان پیر شدم

صورتم گر چه جوان بود پیر شدم

پروانه صفت چشم به دل دوخته بودم

انکه خبر دار شد سوخته شده بودم

خاکستر جسم بر شمع فرو ریخت

این بود وفایی که من اموخته بودم

گاه دلتنگ مي شوم    دلتنگتر از همه دلتنگي ها
گوشه اي مي نشينم  و حسرت ها را مي شمارم
و باختن ها را،   و صداي شکستن ها را...

نمي دانم من کدام اميد را نااميد کرده ام     و کدام خواهش را نشنيدم
و به کدام دلتنگي خنديدم   که اين چنين دلتنگم.
دلتنگم، دلتنگ...!

دلم گرفته خدايا تو دل گشايي کن

من آمدم به اميدت تو هم خدايي کن
به بوي دلکش زلفت که اين گره بگشاي

دل گرفته ما بين و دلگشايي کن
هـزار تا وعده دادي نيومدي ما رو كاشتي

اين دل مـهربونو چـشم انـتـظـار گذاشت
بـراي بـيوفـايـي هـزار بـهـونه داري
هزار و يك شكايت از اين زمونه داري

من از تو راه برگشتی ندارم تو از من نبض دنیامو گرفتی
تمام جاده ها رودوره کردم تو قبلا رد پاهامو گرفتی
من از تو راه برگشتی ندارم به سمت تو سرازیرم همیشه
تو می دونی اگه از من جداشی منم که سمت تو میرم همیشه

من از تو راه برگشتی ندارم به سمت تو سرازیرم همیشه
تو می دونی اگه از من جداشی منم که سمت تو میرم همیشه
مسیر جاده بازه روبم اما برای دل بریدن از تو دیره
کسی که رفتنو باور نداره اگه مرد سفر باشه نمیره
من از تو راه برگشتی ندارم به سمت تو سرازیرم همیشه
تو می دونی اگه از من جداشی منم که سمت تو میرم همیشه
خودم گفتم یه راه رفتنی هست خودم گفتم ولی باور نکردم
دارم می رم که تو فکرم بمونی دارم میرم دعا کن برنگردم

                                                      بارگاهي كه به شهر مشهد بپاست هم براي من مدينه هم كربلاست

خاك پاكش را غرق بوسه مي كنم چون كه جاي پاي اربابم رضاست                                                    

                                               میلاد عالم  آل محمد، هشتمین حجت سرمد،

                             نگین درخشان وطن، السلطان ابا الحسن، حضرت رضا(ع) مبارک باد           

انگار دستات سرد سردن
انگار چشمات شب تارن
آسمون سیاه
ابر پاره پاره
شر شره بارون داره می باره
حالا رفتی و من تنها ترین عاشقم رو زمین
تنها خاطراتم تو بودی فقط همین

گفتی برو تنها بمون
با غصه هات همرام بمون
دیگه نمی تونم  خسته خسته م
برس به غم هام   قدم شکستم
داره چشمام ابر بارون
رو گونه هام
شده روون
رفتی و رفتی
تنها میمونم
تا آخره عمر واست می خونم
حالا رفتی و من تنها ترین عاشقم رو زمین
تنها خاطراتم تو بودی فقط همین …

امشب ای ساقی بده دم با دم این ساز من

با خبر گردان فلک را از غم و از راز من

عشوه کم کن دست بگیر راه طریقت ای همیشه یار من

پرده افکن تا ببینم روی ماهت ای همیشه ناز من

عاشقان خاک رهت را سرمه کردند از نفیر و آه من

دل ربا کردی تو خالی از نبودت خمره و این جام من

برچسب‌ها: <-TagName->

هو  ا خوبه  ، تو   هم خو بی،   منم   بهتر   شدم انگار
یه  صبح   دیگه   عاشق   شو،   به یا  د ا ولین  دیدار
به  رو  ت و  ا میشه   چشمایی   که   با یاد  تو می   بستم
چه   ا   حسا  سی ا  ز   ا  ین بهتر،   تو   خوابم   عاشقت   هستم
تو  می  چرخی   به دو ر من کنار ت   شعله   ور می شم
تو تکر اری   نمی   شی   من   بهت   وابسته   تر می شم

تبت  هر  صبح   با من بود،  تب گل   های   داوودی
تبی  که تا  زه می فهمم تو  تنها   با  عثش   بودی
تو   خور شید  رو   قسم  دا دی ،  فقط  با   عشق ر وشن   شه
یه کار  ی با ز    مین     کرد  ی  که   ا ینجا   جا  ی  مو ند ن  شه
تو می   چرخی    به  دور  من  کنا ر ت   شعله  ور  می  شم
تو تکر اری نمی   شی    من   بهت    وا  بسته  تر   می   شم

برچسب‌ها: <-TagName->

می نویسم    که    تو   بخوانى   ، اما    حیف !
دیگر  ان    عاشقانه   هاى   مرا می    خوانند   و یاد    عشق    خودشان   می   افتند !
و   تو…   حتى    نگاه  هم نمی  کنى …!
خیلی   سخته    دلت   هوای    یه نفر   رو   بکنه
ولی   نتو  نی   بگی
خیلی   سخته   دلت   بخواد   صداش   رو   بشنوی
ولی    نتونی   زنگ   بزنی.

برچسب‌ها: <-TagName->

  تو می    رفتی   زیر   بارش   تند   باران   و   من   خود  در  حال   بار شی   دیگر  بودم
بار  ش   اشک   هایی   که   از   هوای   ابری   چشما  نم   جاری   بود
چر ا هیچ    گاه   روز  گار   نخو ا ست   با دل   بی   گنا  ه  ما ر اه  بیاید؟!
چرا هیچ گاه هیچ کس نخواست حال مارا   د رک     کند؟!
***   ***   ***   ***   ***
حالا   به   غیر ا ز  بو ی   عطر،  گل   رز   سرخ   و   هوای   بهاری
باران   هم   که می  بارد   تمام   خاطر  ا تت را   در   ذهن   کوچک
و در  گیر   من   زنده   می  شو  د تا   شروع   کند به   آب   کردن   روح   و روانم

برچسب‌ها: <-TagName->

خرین  لحظه  دیدار لحظه فدا شدن بود

لحظه  شکستن من لحظه جدا شدن  بود

لحظه هجوم گریم  با یه بغض کودکانه

رفتن  و گذشتن از تو با یه  درد عاشقانه

آخرین  لحظه  دیدار اولین غم جدایی

چه  سکوتم  بیصدا  بود توی اون اوج رهایی

گریه ها و هق هق تو آتشی زد به  وجودم

که سوزوند قلبمو از غم  شعله  زد  به  تار و  پودم

لحظه  شکستن  دل دیدن اشکای چشمات

وقت جاری شدن اشک دیدن دستای تنها

بغض دردی تو گلوم  بود اما این غروب  بیجا

نمیذاشت دیگه بمونم زیر سقف گرم دستات 

آخرین  لحظه  دیدار اولین غم جدایی

چه  سکوتم  بیصدا  بود توی اون اوج رهایی

گریه ها و هق هق تو آتشی زد به  وجودم

که سوزوند قلبمو از غم  شعله  زد  به  تار و  پودم

شعله زد به تار و پودم..............................

پروردگارا...کمکم کن، کمکم کن که بتوانم پنچره ی دلم را رو   به حقیقت بگشایم ....
خدایا ...  یاریم کن که مرغ خسته دلم راکه دیری است دراین قفس زندانی
است، درآسمان آبی عشق تو پرواز دهم ......
خدایا ....   پروردگارا...یاریم کن که شوق پروازراهمیشه درخود زنده نگه دارم .....
خدایا ....   توخود می دانی که بدترین درد برای یک انسان دورماندن ازحقیقت خویشتن
و رها شدن درگرداب فراموشی وسر درگمی است...   پس توای کردگار بی همتا مرا یاری کن که به حقیقت انسان بودن پی ببرم
تابتوانم روز به روز به تو که سر چشمه تمام حقیقت هایی نزدیک ونزدیکتر   شوم ...........
خدایا، مرا فرصتی ده تاپاک بودن راتجربه کنم وبتوانم حتی برای یک لحظه    آنچه باشم که تومی خواهی ...

خدايا خسته ام ... از این زندگی ... از این دنیای به ظاهر زیبا ...  از این مردم که به ظاهر صادق و با وفا ...

خسته ام ... از دوری ...از درد انتظار از این بیماری نا علاج خسته ام  از این همه دروغ و نیرنگ خسته ام ...

آری پروردگارم از این دنیا خسته ام از آدم هایش  از دروغ هایش از نیرنگ هایش خسته ام ...

پس کو صداقت و محبت چرا اندکی محبت در میان دل مردم نیست چرا قطره ای از

عشق در چشمان بنده هایت نیست همش دروغ پیدا است همش نیرنگ پیدا است ...

دیگر دست محبتی در میان مردم نیست

دیگر عشقی پاک و مقدس در میان مردم نیست سفره ی دل مردم همش دروغ

است ... به ظاهر پاک و صادقانه است ... ای خدایم ای معبودم خسته ام ... کو

زندگی پاک و مقدسانه ... کو دست عشق و محبت ... کو سفره ی وفا و

صداقت ...همه رفته اند و نیرنگ مانده است من خسته ام ...از این همه

بی وفایی ...از این همه درد انتظار ...از این همه حسرت ... از این همه اشک ... از این

همه ناله و فغان ... خسته ام ... آری ... خسته ام ... از دست خودم خسته ام از

دست این زندگی که برایم سیاه بختی آورده است خسته ام ... از دست همه خسته ام...

از دست روزگار بی معرفت از دست  مردم بی معرفت ... ای خدایم دیگر از

زندگی سیرم ... از خودم سیرم ... از دنیا سیرم... ای خدایم گوش کن صدایم ...

من خسته ام... خدایا کمکم کن خیلی وقته تنهام

عجب رسمیه رسم زمونه

قصه برگ و باد خزونه

میرن آدما از اونا فقط خاطره هاشون بجا میمونه

کجاست اون کوچه

چی شد اون خونه

آدماش کجان خدا میدونه

***

بوته یاس باباجون هنوز گوشه باغچه توی گلدونه

عطرش پیچیده تا هفت تا خونه

خودش کجاهاس خدا میدونه

میرن آدما از اونا فقط خاطره هاشون بجا میمونه

دیدی که سخت نیست   تنها بدون من ؟!!

دیدی صبح می شود شب ها بدون من !!

این نبض زندگی بي وقفه می زند…

فرقی نمی کند با من …بدون من…

ديروز گر چه سخت  امروزم  هم گذشت …!!!

طوری نمی شود فردا بدون من!!!…

میان ماندن و نماندن
فاصله تنها یک حرف ساده بود
از قول من
به باران بی امان بگو :
دل اگر دل باشد 
آب از آسیاب علاقه اش نمی افتد

به ساعت نگاه میکنم
حدود سه نصف شب است
چشم میبندم که مبادا چشمانت را
از یاد برده باشم
و طبق عادت کنار پنجره میروم
سوسوی چند چراغ مهربان
و سایه کشدار شبگردان خمیده
و خاکستری گسترده بر حاشیه ها
و صدای هیجان انگیز چند سگ
و بانگ آسمانی چند خروس
از شوق به هوا میپرم چون کودکیم
و خوشحال که هنوز
معمای سبز رودخانه از دور
برایم حل نشده است
آری از شوق به هوا میپرم
و خوب میدانم
سال هاست که مرده ام ...

به    من   عشق     تعارف    نکنید... 

قبلا    صرف    شده   ...

به    دستانم    فندکی    ،    کبریتی    ،    سنگ    آتش    زنه ای     برسانید    ،  

تا     برای    هضم     عشقم     سیگاری     آتش     بزنم

خودت یه روز میفهمی من واسه تو چی هستم

عاشقمو عاشقم باش وقتی تو را میپرستم

دلمو شکستی اما بازم وفاداردل

عشقتو نمیندازه دورآخه مگه بیکاره دل

دنیاسه دیوونه ها دنیایه دوست داشتنه

فدای چشمات میشم وقتی نگات با منه

سالها بعد، یاد تو از خاطرم خواهد گذشت و نخواهم دانست کجایی اما،
آرزوی من برای خوشبختی تو، تو را درخواهد یافت و در بر خواهد گرفت
و احساس خواهی کرد اندکی شادتر و اندکی خوشبخت تر
و نخواهی دانست که چرا…

همیشه از خدا می خواهم آنچه شایسته توست به تو بدهد

نه آن که آرزو داری

زیرا گاهی آرزوی تو کوچک است و شایستگی تو بسیار

تنهایی من، همان انتظارم است  و انتظارم، همان عشق!
و عشق تنها بهانه ی بودنم! بی بهانه ام نکن!

بعد از رفتن تو چقدر غریب شده ام میان این همه آشنا…
چند روزی است حجم تنهایی را بر روی قاب آبی دلم نقاشی می کنم
نه قلم در دست من نیست من نقاش این تنهایی نیستم