بــــــآیـــــد بـــــا درد تنــــهایــــی بمیـــــرم
نـــــــــذاشتــــــی من کنـــــارت جون بگیــــــرم

تـــــوهم دلواپــــــس چشــــمام نبــــــودی
تــــو اشکـــــا رو نــــــدیدی و شکســـــتم

حضـــــورت مرگ تنــــــــهایی من بــــــــود
تــــــو میـــــدونــــی که از دستـــــتـــــو خســـــــته ام


چـــــرا چشمـــــای تــــــو میــــــده فریبــــــم

نمــــــیدونــــــه ک مــــــن ایـــــــنجا غریبـــــــم
منـــــو تــــــا اوج تنــــــهایــــــی رســــــونــــــدی

تـــــو رفتـــــی و نمــــــــونـــــدی و شکــــــونـــــدی

نظرات شما عزیزان:
برچسبها: